





Stichting De Mussen Toevlucht kijkt ook Utopia, daar het principe van een ideale samenleving en hoe je die opbouwt ons zeker aanspreekt.
Daar Ruud liefdevol met de koeien en kippen omgaat, maar tegelijkertijd achteloos kilo’s vlees weghapt, net als de rest van de Utopianen, hebben we besloten hem een brief te sturen, een pleidooi eigenlijk.
We hadden eerst een handgeschreven brief op de post gestuurd, maar die kwam helaas nooit aan. Dus vandaag hebben we de 2e poging ondernomen en een email gestuurd. Hopelijk komt die wel aan..
Betreft; Goed Doel
Lieve Ruud,
Bij deze een email daar ik toch even wat kwijt wil en mijn geschreven brief helaas niet is aangekomen.
Ten eerste wil ik je een compliment geven, vanaf de eerste seconde dat jij in beeld kwam dacht ik; dat is nou een leuke man! (En ik heb dat niet vaak.) Maar jij hebt het ondeugende en de vrolijkheid van een jonge pup. Je hebt alleen maar goede bedoelingen en je bent gevoelig, iets dat helaas in deze maatschappij vaak niet echt gewaardeerd wordt. Daarbij ben je erg lief voor dieren, heel beschermend en knuffelend, dat is zó mooi om te zien. En je uiterlijk is natuurlijk ook een pluspunt!
Ik merk dat je nu op een soort omslagpunt zit, het oude werkt niet meer en het nieuwe dient zicht aan. Maar wat zal dat precies zijn? Ik denk dat je op zoek gaat naar verdieping, ik vind je ook idealistisch bevlogen (bijvoorbeeld dat geld naar goede doelen), maar misschien is het nog niet helemaal duidelijk hoe je dat alles in een vat zult gieten?
Ik moet zeggen dat ik mezelf in jou herken. Ik houd ook erg veel van dieren, en dierenwelzijn is erg belangrijk voor me. Mijn leven lang al red ik gewonde dieren. Ook spring ik in de bres voor dieren in nood, of dat nu een gebeurt door één persoon die zijn hond slaat, of door woningbouwverenigingen die systematisch wilde vogels uitmoorden. Ik wil iets betekenen voor hen, en daarom heb ik een stichting opgericht. Ik denk dat jij ook iets wil betekenen en dat je daarom in Utopia bent gaan wonen.
Van alle mensen daar, ben jij het die Utopia het meest belichaamt. Ik herken empathie bij jou en dat jij méér voelt dat alleen je ‘eigen kleine ikje’. Ik zie dat jij dieren ook begrijpt op gevoelsniveau en daar zijn er helaas maar weinig van.
Ik vind dat ELK DIER liefde verdient en daarom vind ik het zo jammer dat elke keer dat jij de koeien knuffelt, er tienduizenden koeien NIET geknuffeld worden. Zij zitten in de bio-industrie waar ze alles, behalve liefde, krijgen. Integendeel zelfs; al hun lijden is onzichtbaar.
Julie lieve kalfje is geen mannetje, anders was hij na 1 dag weggehaald bij mam, om 6 maanden opgesloten in het donker te staan om dan gedood te worden om kalfsvlees te maken. Maar zij is een vrouwtje en zal melkkoe worden. Zowel de kalfjes als de koeien komen nooit buiten, zien meestal zelfs geen daglicht en staan en liggen op kaal beton, wat zeer pijnlijk is voor ze. Ze worden kunstmatig geïnsemineerd en de kalfjes worden weggehaald, omdat de melk naar mensen gaat en niet naar hun baby. Het geluid van een huilende moederkoe om haar baby is onverdraaglijk.
Zou je niet iets voor al die onzichtbare koeien willen doen? Door er bijvoorbeeld een paar woordjes aan te wijden? Zou je niet eens kunnen zeggen dat je graag zou zien dat alle koeien lekker buiten konden rennen zoals de drie bij jullie?
Nu lijden ze in stilte, achter hoge muren. Ons beeld van koeien in de wei klopt niet meer. De bio-industrie schiet als paddenstoelen uit de grond, allemaal door de grote vraag naar goedkope melk en kiloknallers (ja, daar gaat er bij jullie in Utopia ook heel wat van doorheen). Ik hoop wat bewustzijn te kweken voor al dat leed.
Mijn Utopia omvat ALLE LEVENDE WEZENS, niet alleen mensen, ik hoop de jouwe ook.
Hartelijk dank voor het lezen van mijn pleidooi. En zoals Jane Goodall tegen de stichting zei; “Keep up the good work!” Praktisch alle informatie over hoe dingen werkelijk gaan in onze maatschappij zijn op internet te vinden, maar ik ben natuurlijk altijd bereid tot brainstormen.
Nog veel plezier in Utopia, en ik ga lekker door met dagelijks kijken!
Met warme groeten,
Jennifer Hagens
Oprichter/Voorzitter Stichting De Mussen Toevlucht
info@stichtingdemussentoevlucht.nl





