Voor u ligt het jaarverslag over het jaar 2015 van Stichting De Mussen Toevlucht te Amsterdam.
Stichting De Mussen Toevlucht is door Jennifer Hagens in het leven geroepen om het voortbestaan van de huismus (Passer Domesticus) te ondersteunen in Nederland. De huismus is een met uitsterven bedreigde soort. In Nederland is de huismussenpopulatie sinds de jaren ’90 meer dan gehalveerd. Dit komt voornamelijk door een tekort aan voedsel, schuilplekken en nestgelegenheid en toename van predatie, voornamelijk door onze huiskat. Sinds 2004 staat de huismus op de Nederlandse Rode Lijst van Bedreigde Diersoorten en wordt daarmee beschermd door de Flora- en faunawet.
Dit jaarverslag is geschreven voor alle betrokkenen van Stichting De Mussen Toevlucht en in het bijzonder voor onze (potentiële) donateurs. Tegelijk is het voor de stichting een kader waarbinnen wij het beleid van de komende jaren verder vorm zullen geven. Het verslag omvat een overzicht van de doelstellingen en activiteiten, en het geeft inzicht in de werving en het beheer van de fondsen.
Amsterdam, 24 augustus 2016
Het bestuur van Stichting De Mussen Toevlucht:
Jennifer Hagens Oprichter/Voorzitter
Lotte Kingma Secretaris
Jeroen Brink Penningmeester
“De manier waarop een land met zijn dieren omgaat is een graadmeter voor het beschavingsniveau ervan.” Mahatma Gandhi
Missie
Wij beschermen en ondersteunen de Huismus (Passer Domesticus) door geheel Nederland, en zo nodig daarbuiten, én zetten landelijk een netwerk op van samenwerkende Huismussen-habitats. We geven hen daarmee een betere toekomst.
Doelstellingen
Doelstellingen van de stichting zijn;
Een meldpunt zijn omtrent mussenleed, dus voor mussen in nood. Directe en indirecte hulp verlenen aan die mussen in gevaar.
Bemiddelen bij conflicten waarbij huismussen betrokken zijn, alternatieven aandragen en voor een goede afloop zorgen.
Voorlichting en informatie geven aan woningbouwverenigingen, hoveniers, en makelaars over de Flora- en Faunawet.
Politieke invloed uitoefenen door samen te werken met verschillende politieke partijen, gemeente Amsterdam, en het Ministerie. Helpen bij het schrijven van moties ter bescherming van de huismus. En zeker ook onder de vleugels van het Ministerie helpen wij de huismus, door bij te dragen aan de naleving van de Flora- en faunawet.
Een netwerk opzetten van samenwerkende biotopen door nieuwe huismussen-habitats op te richten in geheel Nederland en zo mogelijk daarbuiten.
Bewustwording te creëren bij het Nederlandse publiek, en zo nodig daarbuiten, over de huismusproblematiek, en direct oplossingen hiervoor aandragen.
Samen te werken met Vogelbescherming Nederland, Vogelwerkgroep Amsterdam en allerlei andere dierenrechtenorganisaties.
Behoud en uitbreiding van de veruit grootste meta-huismuskolonie van gemeente Amsterdam e.o., die voor nieuwe kolonies in de omgeving zorgt, o.a. bij Het Rozenhofje. Daar is een geheel nieuwe kolonie ontstaan door onze offspring. Daarbovenop hebben we inmiddels succesvol een tweede groene huismussen-habitat opgericht in het Volkstuinpark Nut en Genoegen in West.
Interne organisatie
In het landschap van dierbeschermingsorganisaties is Stichting De Mussen Toevlucht een jonge, kleine, enthousiaste en idealistische organisatie. Een team van twee bestuurders werkt vanuit het pand aan de Rozenstraat in Amsterdam aan de projecten en activiteiten, daarbij ondersteund door drie tot vijf vrijwilligers. Het bestuur is samengesteld uit Jennifer Hagens (Oprichter/Voorzitter) en Lotte Kingma (Secretaris). Jeroen Brink is de Penningmeester. Hij beheert de financiën van de stichting. Daarnaast helpt vrijwilliger Arthur met het zware werk, zoals zakken voer tillen van 25 kilo per stuk, klusjes doen, vervoer en het wekelijks in speciale voeder-emmers doen en de verschillende zakken met zaden door elkaar mengen. Hij helpt ook bij het oprichten van de nieuwe huismussenkolonies. Groot biotoop-onderhoud wordt door Chris gedaan. Hij gaat ook mee naar verschillende events, en helpt mee met het oprichten van de nieuwe huismussenkolonies. Er is geen groot verloop onder de vrijwilligers, de meeste zijn er al vanaf het begin of meerdere jaren.
Van links naar rechts; Jennifer Hagens en Lotte Kingma
Reddingsacties
25 Januari 2015 Huismussenkolonie in Kortenhoef gered!
Stichting De Mussen Toevlucht ontving een dringende mail uit Kortenhoef. De woningbouwvereniging aldaar ging de daken vervangen. Er was geen ecologisch onderzoek gedaan, maar er woonden wel degelijk een kolonie mussen onder de dakpannen. De kolonie bestond uit zo’n 70 tot 90 huismussen. Dat is een behoorlijk grote kolonie. Daarbovenop kwam het probleem dat de persoon die de mail stuurde levensbedreigend ziek was en absoluut geen stress kon verdragen. Die persoon wilde dus anoniem blijven. Dat maakte de zaak extra moeilijk omdat we dan geen getuige ter plekke hebben. Maar wij namen de zaak wel aan.
Stichting De Mussen Toevlucht ging direct op onderzoek uit. Ter plaatse zagen en hoorden wij zowel de mussen als de bouwvakkers. We hebben film- en fotomateriaal gemaakt. Door het anoniem blijven had een gesprekje met de bouwvakkers niet veel nut. Wij hebben daarom de informatie doorgespeeld naar het Ministerie. Zij namen contact op met de voorman. Deze wist niets van mussen, zei hij. Op aandringen van het Ministerie zou de aannemer vogelvides gaan plaatsen in plaats van vogelschroot.
Dit hebben de bouwvakkers van Het Gooisch Bouwbedrijf ook netjes gedaan. Met de belofte dat bij de volgende klussen er eerst ecologisch onderzoek zou worden gedaan. Daarom bedanken wij ze hartelijk en geven we hen een ‘MusKus’!
13 september 2015 De huismussenkolonie gered in Ruigoord!
Deze zomer heeft Stichting De Mussen Toevlucht wederom een kolonie huismussen gered. Daarmee staan we nu op 6 geredde kolonies. We werden gemaild vanuit Ruigoord met de angstige vraag of wij wilden langskomen en inspringen, want daar ter plekke zouden er zowel gebouwen tegen de grond gaan als werkzaamheden aan daken moeten gaan gebeuren. Dit zou deze zomer plaatsvinden. In overleg met de aannemer hadden zij de werkzaamheden al kunnen verschuiven naar september, maar daarna zou het toch allemaal moeten gebeuren.
Dit pand moet gesloopt worden
Op dit pand moet het dak worden vernieuwd
Eerst gingen wij zelf ter plekke poolshoogte nemen. Dit was op 6 juni 2015. We troffen inderdaad meerdere mussenkolonies aan op meerdere plekken in Ruigoord. Óók onder de dakpannen van bovenstaande panden. We hebben direct foto- en filmmateriaal gemaakt als bewijs. Daarna hebben we de aannemer Hein de Haan gemaild met onze bevindingen. Hij stond hier positief tegenover en was direct bereid een stadsecoloog in de arm te nemen om ecologisch onderzoek te laten doen. Hierna werd een ecologisch werkprotocol gemaakt. Wij zien deze zaak dan ook als afgerond. En Hein de Haan krijgt ook van ons een ‘MusKus’.
Gevonden musje
Diezelfde middag werd op Ruigoord een jong musje gevonden, mensen hadden het goedbedoeld opgepakt en waren op zoek naar ons. Na een onderzoek bleek het een gezond musje te zijn, die gewoonweg aan het leren vliegen was. We hebben het musje terug gezet op de plek waar ze was gevonden. Ze riep om haar ouders die natuurlijk nog in de buurt waren.
Let dus goed op of het echt om een gewond musje gaat/ dat ze uit het net nest is gevallen en nog kaal is. Daarentegen mét verenpak en zwaaiend met de vleugeltjes zoals hier leren ze gewoon vliegen. Laat ze dan alstublieft met rust.
11 oktober 2015 Huismussenkolonie gered in Amsterdam
Een zeer dichte en grote klimop van 4 verdiepingen hoog, waar een kolonie huismussen in nestelde en woonde, is rücksichtslos van de muur af getrokken. In juli 2014 was er al sprake van deze te slopen, maar door direct ingrijpen van onze stichting was dat voorkomen. Er werd met de eigenaresse afgesproken alleen te snoeien ná het broedseizoen en de huismussen en hun nesten met rust te laten. Na veel wikken en wegen stemde zij daarmee in. Maar dit jaar was er blijkbaar weer een onstuitbare haat gegroeid tegen de klimop/mussen, want zonder ook maar iemand in te lichten is de klimop met wortels en al van de muur gerukt. De huismussen zijn nu dakloos. Contact onzerzijds werd compleet genegeerd, dus wij hebben bij het Ministerie een overtreding van de Flora en faunawet gemeld, en om een verzoek voor Handhaving. Dit is gebeurd en mevrouw werd gedwongen direct mitigerende maatregelen te treffen om de huismussen op te vangen. Dit liep aardig in de kosten voor haar, maar zij heeft willens en wetens de FFwet overtreden daar zij van de huismussen ter plekke én hun beschermde status afwist.
Crowd-funding
16 November 2015 Crowdfundingsactie
WE ZIJN ONTZETTEND TROTS; ‘RED DE MUS’ IS IN DE LUCHT!
Stichting De Mussen Toevlucht is begonnen met een crowdfunding-campagne om de huismus definitief terug te halen in het Nederlandse straatbeeld. We hebben 3 maanden de tijd om dit project te laten slagen. We zijn net begonnen en hebben al enkele honderden euro’s opgehaald!
DOEN JULLIE ÓÓK MEE?? SAMEN LATEN WE DE MUS WEER ZINGEN!!
Steun onze crowdfunding-campagne door de pagina te bezoeken, een leuke beloning uit te kiezen en het bijpassende bedrag te doneren (alle beetjes helpen, echt waar!! En als we het doelbedrag niet halen, gaat alles terug naar de donateurs); http://crowdfundingvoornatuur.nl/reddemus
En vertel iedereen over onze actie, hoe meer bekendheid hoe beter! Deel de pagina; http://crowdfundingvoornatuur.nl/reddemusmet iedereen!! Stuur deze mail door naar iedereen die je kent, vraag hen ook hetzelfde te doen, praat erover, deel de video, deel de pagina, vraag al je vrienden en collega’s dit ook te delen, zodat het als een sneeuwbal groeit! Vraag al je contacten dit te delen en door te sturen! Alvast super bedankt namens de mussen, Jennifer en Lotte!
Pers
22 Maart 2015 Promotiefilm gemaakt door UvA studenten
De stichting werd gebeld met de vraag of we misschien geïnteresseerd waren in een interview van onze Jennifer Hagens voor een korte documentaire, deze zouden wij dan zelf als promofilmpje voor de Stichting De Mussen Toevlucht kunnen gebruiken. De studenten van de afdeling Filmstudies hadden namelijk de opdracht gekregen een interessante en leuke docu te maken en zij kwamen daarmee bij ons uit. Hun concept en onze stichting wasren al goedgekeurd door de leraren. Daar hadden wij natuurlijk wel oren naar!De twee studenten waren Emma Siebelink en Floran Swanborn, van de UVA, afdeling Filmstudies. Wij vinden het een prachtig filmpje geworden! We mochten bij de showing van het resultaat zijn in de filmzaal en het werd supergoed ontvangen!
De makers en wij kregen zelfs applaus! Dat was heel fijn.
Ik zou zeggen; enjoy het filmpje!
April/Mei 2015 Mooi interview in De Wijkkrant Jordaan & Gouden Reael
We kregen een mooi interview in de Wijkkrant Jordaan & Gouden Reael, uitgave april/mei 2015, op pagina 5, getiteld; De grootste mussenkolonie van Amsterdam zit in de Jordaan. We zijn hier erg verguld mee! Hartelijk dank!
Grootste mussenkolonie van Amsterdam zit in de Jordaan
Sinds anderhalf jaar bestaat in de Jordaan Stichting De Mussen Toevlucht. Oprichtster Jennifer Hagens voert al jarenlang de mussen in haar binnentuin en geniet volop van de vrolijke capriolen van de vogeltjes. Tot zij op een mooie voorjaarsdag plotseling wordt opgeschrikt door een kettingzaag twee tuinen verderop. Midden in het broedseizoen zagen werklui in opdracht van de woningbouwvereniging bruut een grote klimop vol met nestelende mussen kapot. Zij trekken de hele zaak van de muur en alle nesten met eitjes en jongen vallen op de grond; alle eitjes kapot en de jongen overleden.
Eenzame strijd
‘Ik schrok me kapot en probeerde uit alle macht de sloop te stoppen. Maar ik kon niet in de andere binnentuin komen en de mensen van de woningbouwvereniging hoonden me weg met de mededeling dat die mussen maar een andere plek moesten zoeken. Alles werd gewoon op straat gegooid.’ Verslagen staat Jennifer bij de dode jongen en de vertrapte eieren. Niemand doet wat en het lijkt alsof ze de enige is, die zich er iets van aantrekt.
Eenzame strijd
Het gehele jaar daarop strijdt ze voor het behoud van de mussenpopulatie in de buurt. Ze zorgt voor vervangende klimop maar die is uiteraard niet groot genoeg. Vervolgens bonkt ze op alle denkbare deuren voor hulp; van de politie, de gemeente, politieke partijen tot aan het Ministerie. Brieven en telefoontjes aan de woningbouwvereniging blijven onbeantwoord. Pas als het Ministerie ingrijpt wordt de woningbouwvereniging gedwongen om vervangende klimop en vele nestkasten in Jennifers tuin te plaatsen.
De eenzame strijd van een enkele vrouw werpt z’n vruchten af en is het begin van Stichting De Mussen Toevlucht. Waar maakt ze zich druk om zullen mensen zich wellicht afvragen. Het punt is dat het aantal huismussen sinds de jaren 70 drastisch vermindert. Het gaat zo slecht dat ze sinds 2004 op de Nederlandse Rode Lijst van Bedreigde Dieren staan.
Afname in de stad
Amsterdam is zelfs 90% en de mus dreigt hier (en elders) dus uit te sterven. En dat komt onder meer door het verdwijnen van nestplekken door nieuwbouw en het slopen van openbaar groen. De mussen hebben dringend hulp nodig. Eigenlijk is er niet veel nodig; wat voedsel, waterbakjes en groene bes-dragende struiken helpt ze al enorm. De huismus is een beschermde diersoort. De Flora- en Faunawet preserveert ze door hun broed- woon- en nestplaatsen jaarrond te beschutten tegen vernietiging. Je mag ook geen mus vangen, laten schrikken, doden of hun eieren rapen. De woningbouwvereniging overtrad de wet toen ze de klimop zomaar van de muur lieten trekken.
Superkolonie
Superkolonie Inmiddels is Jennifer’s tuin een reservaat en mussenhabitat met de naam Hof van Heden. ‘Alles heb ik voor de mussen ingericht. Er zijn veel dichte struiken voor beschutting, een paar grote bomen geplant, alsmede groenblijvende en bes-dragende struiken. En muren vol met Hedera (klimop) waar heel slim de nestkasten achter zijn verstopt. Zo kunnen de roofvogels er niet bij. Ook heb ik een voederonderkomen gebouwd van drie verdiepingen met verschillend voedsel en onderin een zandbak. Water- en drinkbakjes zijn er uiteraard ook. De mussenkolonie is nu gelukkig weer aangesterkt en flink uitgebreid. Er wonen ruim 150 mussen. Het is veruit de grootste mussenkolonie van Amsterdam. Dat is bijzonder want de mus is van Amsterdam West tot en met het centrum helemaal verdwenen.’ Jennifer’s superkolonie is belangrijk voor de stad, omdat de jonge vogels uitvliegen en in de buurt nieuwe kolonies stichten.
Opsteker
Nog maar net na haar oprichting ontvangt Stichting De Mussen Toevlucht een noodkreet. Elders in de Jordaan is een mussenkolonie in groot gevaar omdat dezelfde woningbouwvereniging een grote, gezonde berk met al het eromheen liggende groen wil slopen. Dit terwijl er overduidelijk een kolonie mussen woont. De bewoners zijn zelf al een petitie gestart en Jennifer schiet met haar nieuwe stichting uit de startblokken. Eerst wordt als bewijs film- en fotomateriaal gemaakt en vervolgens worden alle mogelijke instanties bestookt. Al spoedig volgt van de gemeente het verlossende woord; de berk mag niet gekapt worden, alleen gesnoeid en al het eromheen liggende groen moet ook blijven bestaan. Het is een klinkende overwinning en een fantastische opsteker voor de stichting. Daarna raakt alles in een stroomversnelling. Er werken inmiddels negen vrijwilligers voor Stichting De Mussen Toevlucht en er wordt vruchtbaar samengewerkt met het Ministerie, Partij voor de Dieren, SP en GroenLinks. Ook is er een goede verstandhouding met andere dierenrechtenorganisaties en de Vogelwerkgroep Amsterdam. Jennifer is onlangs op Dierendag uitgeroepen tot ‘Dieren Vrijwilliger van het jaar 2014’ door Melba Toast.
Flinke boete
Stichting De Mussen Toevlucht is een meldpunt voor huismussen in nood. Mocht er een kolonie in directe nood zijn, bel dan 06-36308058, dan komt de stichting meteen in actie. Vragen kunt u mailen naar info@ stichtingdemussentoevlucht.nl Wilt u vrijwilligerswerk doen, meldt u dan aan op bovenstaand emailadres. Aannemers, hoveniers en woningbouwvereniging wordt aangeraden om bij werkzaamheden waar huismussen bij betrokken zijn een ontheffing aan te vragen. Dat kan een flinke boete schelen. U kunt ook bellen of mailen naar Stichting De MussenToevlucht, zij geven u graag advies over preventieve maatregelen, die zeer kostenbesparend kunnen zijn. Stichting De Mussen Toevlucht is een non-profit organisatie met de ANBI-status (Algemeen Nut Beogende Instelling). Niemand krijgt betaald en de stichting is volledig afhankelijk van particuliere giften en donaties. Uw gift is fiscaal aftrekbaar en komt gegarandeerd goed terecht. U kunt uw bijdrage storten op NL53 TRIO 0197 6643 26 t.n.v. Stichting De Mussen Toevlucht te Amsterdam. KVK-nummer: 58157166.
Hartelijk dank namens de mussen!
13 September 2015 Artikel in de zaterdag-editie van de Trouw ‘Beschermvrouwe van de mussen’
Redder van mussen in nood
Zaterdag 10 januari 2015 stond er een prachtig artikel in de Trouw, in De Verdieping. Een volle pagina is gewijd aan Stichting De Mussen Toevlucht. Onze eigen Jennifer Hagens werd daar de ‘Beschermvrouwe van de mussen’ genoemd en tevens de ‘Redder van mussen in nood’. Het artikel is integer, mooi en grappig geschreven en wij zijn er natuurlijk heel erg blij mee en trots op! Van harte dank aan de Trouw!
Wie denkt ongestraft een kolonie mussen te kunnen verstoren, krijgt te maken met Jennifer Hagens. De Amsterdamse gaat door het vuur voor het eenvoudige vogeltje en krijgt grote organisaties op de knieën.
Midden in de tuin van Jennifer Hagens ligt een groot gat van een halve meter diep. Vroeger was het een vijver die dienst deed als goudvissenopvang, maar het water is er inmiddels uit. Aankomend voorjaar moet het vol planten staan. “Het werd te gevaarlijk. Jonge musjes verdronken erin als ze leerden vliegen. Heel zielig.” Het droogleggen van de vijver is de meest recente aanpassing die Hagens (47) aan haar piepkleine tuin deed. Eerder spande ze schrikdraad langs haar schutting om katten buiten te houden en kwamen er nestkasten die ruimte bieden aan dertig broedparen. Een constructie van raster en camouflagenet rond de kasten beschermt de mussen tegen de sperwer die op de Westertoren woont. Alles doet ze om het de kolonie naar de zin te maken. Met succes. Inmiddels koestert ze 155 mussen in één boom, middenin de Amsterdamse Jordaan.
Hagens’ relatie met de mus begon dramatisch. In de zomer van 2010 werd ze wakker van het geluid van kettingzagen. Mannen van de woningbouwvereniging zaagden aan de klimop die in de binnentuin stond. Daarin woonde een flinke kolonie mussen. “Het was midden in het broedseizoen. Ik rende naar buiten en schreeuwde: ‘Wat doen jullie nou!'” Maar de hoveniers hadden zonder pardon de mussenstruik al omgezaagd. Die moesten maar ergens anders gaan wonen, zeiden ze tegen haar. Hagens: “Ik flipte, maar merkte dat het verder niemand iets kon schelen”.
Het was het officieuze begin van Hagens strijd voor de mus. Ze begon met klagen bij woningbouwvereniging Eigen Haard. Daar vond ze geen gehoor. “‘Ach mevrouwtje, waar maakt u zich druk om’, reageerden ze.” Maar Hagens liet het er niet bij zitten. “GroenLinks, de SP, de Partij voor de Dieren, in mijn eentje begon ik op allerlei deuren te kloppen om te kijken of hier iets aan doen was.” Uiteindelijk kwam Hagens uit bij het ministerie van economische zaken, dat verantwoordelijk is voor het handhaven van de Flora- en faunawet. Ook tot haar eigen verbazing namen ze haar klacht juist op het hoogste overheidsniveau serieus.
Bedreigde diersoort
Het ministerie dwong de woningbouwvereniging vervangende woonruimte voor de mussen aan te leggen in de tuin van Hagens op last van een dwangsom van 5000 euro. Want een bedreigde diersoort verstoren zonder ontheffing en compensatie, dat mag niet volgens de Flora- en faunawet. Een zoete overwinning op een kolos van een organisatie, vond Hagens. Trots zegt ze: “Daar kun je lacherig over doen, maar ik moet me als burger ook gewoon aan de wet houden.”
Anderhalf jaar na het voorval met haar eigen woningbouwvereniging richtte Hagens de Stichting De Mussen Toevlucht op, om ook andere woningbouwverenigingen op hun verantwoordelijkheid jegens de tuinvogels te wijzen. “Ik merk dat het makkelijker gaat als stichting. Voorheen was ik alleen het mussenvrouwtje.” De stichting is nu vooral nog in Amsterdam actief, maar Hagens heeft de ambitie om ook landelijk te bemiddelen tussen woningbouwverenigingen en bewoners met hart voor de mussen. Daarbij wil ze graag samenwerken met andere dierenrechtenorganisaties. “Het beschermen van dieren heeft er altijd al ingezeten bij me. Het is een automatisme.” Ze is inmiddels al 27 jaar streng vegetariër en is actief voor de Partij voor de Dieren in Amsterdam. “Ik versta wat ze zeggen.” Ja, je zou haar haast een mussenfluisteraar kunnen noemen. “Door met aandacht te luisteren en te kijken, leer je hun taal.”
Lenie ’t Hart en Jane Goodall zijn haar grote voorbeelden. Het T-shirt van de mussenstichting met een handtekening van Goodall hangt prominent in Hagens’ woonkamer. “Allebei vrouwen die in hun eentje iets wilden doen en die klein zijn begonnen.”
Voor 200 euro voer
De stichting dekt inmiddels ook de kosten voor het onderhoud van Hagens eigen, nog steeds uitdijende tuinkolonie, één van de grootste van Amsterdam. Die kosten zitten met name in het voer. In de hoek van haar tuin heeft ze een all-you-can-eat-mussenkantine, afgeschermd door een raster om te voorkomen dat stadsduiven alles naar binnen schrokken. Het menu: zaadjes (‘veel witte zaadjes, zijn ze gek op’), vetbollen (‘niet in een netje, daar kunnen hun pootjes in verstrikt raken’), potten speciale vogelpindakaas (‘zonder zout’). Een vrijwilliger helpt haar de zware zakken eten te vervoeren. De spreeuwen die af en toe ook aanschuiven zijn welkom. Hagens: “Die gaan een beetje dezelfde kant op als de mus.” Van het bedrag dat zij inmiddels uitgeeft aan mussenvoer kun je met twee personen iedere maand behoorlijk chic uit eten. “Het kost per maand zo’n 200 euro. Dat kon ik uiteindelijk zelf niet meer opbrengen. Dat regelt de stichting nu.”
Inmiddels is zij ook een meldpunt: Mussen in Nood. “Als dat gebeld wordt zeg ik tegen de bewoner dat ze de hoveniers niet binnen laten, maar ze aan de praat moeten houden. Dan trek ik snel mijn T-shirt van de stichting aan en kom eraan om met de opzichter te praten. Ik bemiddel tussen woningbouw en bewoners. Vaak komt dat neer op het wijzen op de Flora- en faunawet. Soms is het zo geregeld, andere keren gaat het moeilijker en moet ik weer aankloppen bij het ministerie, maar inmiddels ken ik de weg en de wet.”
Licht herstel
De achteruitgang van mussen in de stad lijkt de afgelopen jaren tot staan gebracht. Er is zelfs sprake van een licht herstel van de populatie, hoewel dat in het niet valt bij de halvering van de soort sinds de jaren negentig, zo blijkt uit tellingen van vogelonderzoeksinstituut Sovon. Tot de jaren zeventig waren er één tot twee miljoen broedparen in Nederland. Sinds 2004 staat de mus op de rode lijst van bedreigde soorten. De afname komt met name doordat veel tuinen steeds aangeharkter zijn geworden. Nestgelegenheden en voedsel nemen af voor een rommelaar als de huismus. Die vaart juist wel bij spleten en kieren. Specifiek in Amsterdam werd een andere oorzaak gezocht in de toename van roofvogels in de stad.
Concept agenda dieren 2015-2018
14 November 2015 Amsterdamse conferentie Dierenwelzijn
Op donderdag 12 november 2015 was de 1e Amsterdamse conferentie Dierenwelzijn ooit!!
WE HEBBEN MEEGEWERKT AAN HET SCHRIJVEN VAN GESCHIEDENIS; DE ALLEREERSTE AMSTERDAMSE CONFERENTIE OVER DIERENWELZIJN VAN GEMEENTE AMSTERDAM
Samen met een aantal andere stichtingen en dierenwelzijnsverenigingen was Stichting De Mussen Toevlucht uitgenodigd door Gemeente Amsterdam voor de allereerste Amsterdamse conferentie over Dierenwelzijn. It was history in the making en wij waren natuurlijk erbij!
Jennifer Hagens van Stichting De Mussen Toevlucht, blij dat de stichting aanwezig is bij deze grote dag
Gemeente Amsterdam nodigde ons uit om in gesprek te gaan over het welzijn van verschillende dieren in de stad: wilde dieren, gezelschapsdieren, zwerfdieren, dieren op kinderboerderijen, in dierentuinen, in opvangcentra en andere dieren die in Amsterdam leven. Omdat dieren niet voor hun eigen belangen kunnen opkomen, maakt de gemeente Amsterdam een Agenda Dieren 2015-2018. Deze conferentie is een open gesprek tussen mensen die in Amsterdam (beroepsmatig en als vrijwilligers) betrokken zijn bij het welzijn van dieren die in de stad leven.
Naast onszelf waren o.a. aanwezig; de dierenbescherming, dierenambulance, dierenartsen, vogelopvang, vissenbescherming, kinderboerderij, reptielenopvang, dibevo, amivedi, duurzaamfaunaadvies, dierenvangnet, Loes voor dieren, verhuisdieren, bont voor dieren, biologen, stadsecoloog, Sacha Hansen en Yvonne Limmen (gemeente Amsterdam).
Programma;
Welkom door Remco Daalder, stadsecoloog en auteur van diverse boeken over dieren.
Laurens Ivens, wethouder Dierenwelzijn, spreekt over zijn ambities voor de komende periode. Op weg naar een diervriendelijk Amsterdam.
Vincent Pompe, filosoof en bioloog en verbonden aan de opleiding Diermanagement en het Lectoraat Welzijn van Dieren. Vincent is betrokken geweest bij het rapport ‘Denken over dieren’. Vincent vertelt over de complexiteit van meningen over dieren in de samenleving. Daarbij gaat hij in op de rol van de overheid en van andere betrokken partijen.
Bart Beerlage, een van de makers van de Agenda Dieren, vertelt over de aanpak van de gemeente. Over welke uitdagingen er liggen op het gebied van dierenwelzijn, hoe daarmee is omgegaan en hoe dat heeft geresulteerd in de Agenda Dieren 2015-2018.
Impressie van de dag
Dit is de flitspresentatie van Stichting De Mussen Toevlucht.
Flitspresentaties zijn korte inspirerende presentaties van deelnemers die in twee minuten iets vertellen over hun eigen ervaringen en/of iets vertellen over eigen uitdagende, creatieve ideeën en goede voorbeelden die bijdragen aan het welzijn van dieren in Amsterdam.
We kunnen wel met zekerheid zeggen dat het een super geslaagde dag was!! De gesprekken en flitspresentaties waren allemaal zeer helder en duidelijk. We kunnen nog allemaal aanvullingen schrijven op de dierenwelzijn agenda en dat gaan we zeker ook doen. Het was heel fijn om een middag onder like-minded mensen te zijn, die zich allemaal met hart en ziel inzetten voor de dieren. Chapeau!!
3 December 2015 Inspraak concept Agenda Dierenwelzijn 2015 – 2018
Stichting De Mussen Toevlucht was uitgenodigd door Gemeente Amsterdam, samen met een aantal andere dierenwelzijnsorganisaties (o.a. Dierenambulance, Dierenpolitie, Toevlucht, Faunabeheer, etc) om mee te denken over het beleid en inspraak te geven op de nieuwe concept agenda dieren 2015-2018, aangezien deze agenda geheel nieuw is voor Amsterdam. Nooit eerder is zoiets opgesteld voor het welzijn van dieren. Wij waren bij de geboorte en schreven mee aan geschiedenis!
Als stichting helpen wij wilde dieren, die vrij leven en beschermd worden door de Flora- en faunawet, daardoor zijn er andere dingen nodig dan bijvoorbeeld voor huisdieren of boerderijdieren. Dit was onze aanvulling;
Amsterdam, 3 december 2015
Betreft; inspraak voor de concept Agenda Dieren 2015-2018
Geachte Burgemeester en wethouders,
Zoals afgesproken op donderdag 12 november 2015 op de eerste Amsterdamse conferentie Dierenwelzijn, sturen wij u bij dezen onze aanvullingen op de acties en maatregelen op het gebied van dierenwelzijn. Vooraleerst willen wij zeggen dat wij het een prachtig initiatief vinden, dat we alleen maar kunnen prijzen.
3 Ambities vrijlevende dieren
In Europees verband werd door Commissie Brambell (1965) een definitie van dierenwelzijn geformuleerd aan de hand van de volgende vijf vrijheden;
vrij zijn van dorst, honger en ondervoeding
vrij zijn van fysiek en fysiologisch ongerief
vrij zijn van pijn, verwondingen en ziektes
vrij zijn van angst en chronische stress
vrij zijn om het normale gedrag te kunnen uitoefenen.
Dit is opgenomen in de Wet Dieren. Dierenwelzijn gaat over de kwaliteit van leven van dieren. Het is algemeen aanvaard dat een dier zich het best voelt in omstandigheden die zo veel mogelijk aansluiten bij zijn natuurlijke gedrag en omgeving, en die zo min mogelijk leiden tot stress, pijn of angst.
3.6Hulp aan vrijlevende dieren bij extreme weersomstandigheden
“Belangrijke voorwaarde voor dit populatieherstel is een gunstig leefgebied met voldoende broedgelegenheid, voedsel en veiligheid. Omdat aan deze voorwaarden vaak niet of onvoldoende wordt voldaan krijgen dieren bij extreme weersomstandigheden in de winter extra ondersteuning.”
Paragraaf leest als een opsomming waar SDMT (Stichting De Mussen Toevlucht) zich mee bezig houdt. Er wordt vanuit het veld al aan dit beleid vorm gegeven. Wij zouden dan ook graag genoemd worden in het rijtje organisaties dat intensief betrokken is.
Er worden voorwaarden opgesomd voor populatieherstel. En op momenten dat aan deze voorwaarden niet of onvoldoende wordt voldaan krijgen de dieren bij extreme weersomstandigheden extra ondersteuning. Het is echter de ervaring van SDMT dat er niet alleen tijdens extreme weersomstandigheden niet aan deze voorwaarden wordt voldaan, maar dat er voor de huismus continu niet aan deze voorwaarden wordt voldaan binnen de stadsgrenzen. Tegenwoordig gaat het niet alleen om extreme weersomstandigheden, maar dienen de huidige ecologische omstandigheden, zeker binnen de stadgrenzen, als voortdurende extreme leefomstandigheden te worden aangemerkt. Zo komen punten 1, 2, 4 en 5 van de Wet Dieren constant in gedrang. In de stad is steeds moeizamer voedsel, beschutting en nestgelegenheid te vinden. Daarom verdwijnt de huismus zo rap uit het stadsbeeld; de huismuspopulatie in Amsterdam is de afgelopen decennia met 90%afgenomen. Als we biodiversiteit, en deze bijzondere en beschermde soort willen behouden is het nu tijd om te handelen.
De Wet Dieren legt een zorgplicht op voor het individuele dier. De Flora- en faunawet en de Natuurbeschermingswet (1989) zijn gericht op instandhouding van soorten dieren. SDMT probeert deze voorwaarden permanent in te vullen, en geeft zo vorm aan het beleid. SDMT zou graag enerzijds het beleid ondersteunen en uitvoeren, en anderzijds op ondersteuning van gemeente Amsterdam willen rekenen.
De Flora- en faunawet heeft twee hoekstenen: de beschermingsplicht en de zorgplicht. Beide maken deel uit van de verantwoordelijkheid voor het beheer van de openbare ruimtes. SDMT neemt vooralsnog de zorgplicht op zich, maar heeft behoefte aan budgettaire middelen. Vanuit onze ervaring is een kentering het beste te bewerkstelligen door middel van het inrichten en onderhouden van mussenhabitats. Proactief en preventief beleid zijn van belang. Als concreet voorbeeld van permanente ondersteuning dient de mussenhabitat van SDMT. Op deze wijze hebben wij in een kleine stadstuin de grootste mussenkolonie van Amsterdam en omstreken gecreëerd, wiens omvang in 2,5 jaar is verviervoudigd.
Daar wij zowel aan de beschermingsplicht en zorgplicht gehoor geven zouden wij graag financiering ontvangen, zodat we meer tijd aan daadwerkelijke hulp voor mussenkolonies in nood kunnen besteden, en de bedrijfsonzekerheid weggenomen wordt. Een bijdrage in de kosten kan een structurele oplossing bieden. Voorts willen wij graag samenwerken met Gemeente Amsterdam voor populatieherstel door meer gunstige leefgebieden met voldoende broedgelegenheid, voedsel en veiligheid te creëren en te onderhouden. De gemeente speelt hierin een faciliterende rol. Wij zijn toe aan uitbreiding van deze gunstige leefgebieden in Amsterdam, vooral daar waar de huismus het bijzonder zwaar heeft, in Amsterdam centrum en west. Wij willen deze duurzame mussenhabitats ook meteen vlinder, wilde bij, gierzwaluw en vleermuisvriendelijk maken, zodat de biodiversiteit en deze bedreigde soorten optimaal ondersteund worden.
Wij vragen de gemeente om ook de huismus bij het biodiversiteitsbeleid te betrekken.
Amsterdam heeft verschillende bomenverordeningen, deze worden door de stadsdelen zelf opgesteld. Enkele stadsdelen hebben voor kapvergunningen het criterium van de stamomtrek verruimd, maar vanuit het oogpunt van de beschermde huismus, wegens broed/schuil/uitkijk/nestgelegenheid, zijn bomen dringend nodig. Een huismus is een langzame vlieger en heeft steeds bomen vlakbij nodig om in weg te kunnen duiken bij een roofvogelaanval. De meeste bomen(groepen) staan nu te ver uit elkaar, zodat het voor de huismus levensgevaarlijk is om te vliegen. Zij vliegen daardoor niet meer verder uit, maar blijven in de buurt van de oorspronkelijke kolonie wat de genenpoel geen goed doet. Wij vragen daarom dat kapvergunningen verplicht worden bij kapaanvraag voor bomen vanaf 10 cm doorsnee of 31 cm stamomtrek, en dat er meer rekening met broedende vogels wordt gehouden.
Werkwijzer
4.2 Interne kennisverbreding
SDMT heeft geconstateerd dat er te weinig kennis van de FFwet is bij handhavers. En dat er veel te weinig bevoegde handhavers zijn. En dat niet helemaal duidelijk is onder de handhavers zélf, welke handhavers de FFwet moeten handhaven. Aanvulling op uw actieplan is dat als wij een overtreding van de FFwet constateren en melden, er niets mee gedaan wordt, omdat er geen beschikbare handhavers zijn, en dat diegenen die wel beschikbaar zijn, niet komen. SDMT wordt regelmatig gebeld door burgers die overtredingen constateren, die door ons, na bezoek ter plekke, worden bevestigd en gemeld, maar waarna er geen opvolging plaatsvindt. Overtreders kunnen op deze manier vaak straffeloos hun gang gaan. Een aantal van hen doet deze overtredingen doelbewust en herhaaldelijk. Boetes worden vrijwel nooit opgelegd. En als ze al worden opgelegd, zijn deze veel lager dan de kosten voor naleving van de FFwet. Er is daardoor geen enkele incentive om de wet na te leven, en is overtreding economisch lucratiever.
4.3 Voorlichting en educatie
Ook vanuit het veld wordt er voor voorlichting en educatie gezorgd.
Zo wordt er op de website van SDMT voorlichting gegeven over o.a.; de beschermde staat van de huismus, de belangrijke FFwet, hoe men tuinen/balkons vogel/wilde bij/vlindervriendelijk kan inrichten, over hoe men op een juiste manier kan bijvoederen en hoe te handelen bij dreiging van aantasting of vernietiging van bestaande mussenkolonies.
SDMT geeft voorlichting op scholen, en scholieren komen hier langs voor informatie voor werkstukken en praktijkervaring, en onze informatie wordt ter beschikking gesteld.
Wij willen gezien deze punten graag genoemd worden en wederzijds linken van en naar de aankomende website van gemeente Amsterdam.
Handhaving; wie ziet toe op het dierenwelzijn?
De Flora- en faunawet (2001) en de Natuurbeschermingswet (1989) zijn gericht op instandhouding van soorten planten en dieren. De Natuurbeschermingswet regelt de bescherming van leefgebieden van specifieke soorten. Deze wet zal worden vervangen door de Wet Natuurbescherming, waarin naast de oude Natuurbeschermingswet ook de Flora- en faunawet en Boswet opgaan. Centraal in de huidige Flora- en faunawet staan de verbodsbepalingen voor handelingen die nadelig zijn voor beschermde soorten. Onze aanbevelingen hierin zijn de volgende;
Zie onze opmerking bij 2. Het ontbreekt compleet aan bestuursrechtelijke handhavingsmogelijkheden voor de FFwet. Wij kunnen dit niet genoeg benadrukken. Wij stuiten voortdurend op een muur van onbegrip, op dichte deuren, en ontoereikende capaciteit van handhaving. Wij worden van het kastje naar de muur gestuurd, waardoor snelle handhaving onmogelijk is, maar ook later wordt er in de meeste gevallen niets meer mee gedaan. Wij constateren en melden doorlopend overtredingen van de FFwet, maar daar wordt praktisch nooit door een controleur op gereageerd wegens ondercapaciteit of gebrekkige kennis. In de praktijk kunnen we niet terecht bij de (dieren)politie, gemeente Amsterdam of het NVWA (RvO). Wij kunnen als laatste redmiddel, nádat het leed geleden is, hooguit een melding van overtreding doen bij het RvO, maar ook daar wordt ook lang niet altijd op gereageerd. Vaak is het (onware) woord van de overtreder al genoeg, terwijl wij film- en fotomateriaal hebben opgestuurd als bewijs. De overtreder wordt geloofd, terwijl er duidelijke beelden te zien zijn van aanwezige huismussen op de locatie in kwestie. Toch zien wij strafrechtelijk optreden als énige mogelijkheid om doeltreffend normbevestigend in te grijpen, en zo een einde te maken aan beramende en herhaaldelijke overtredingen van de FFwet.
De Flora- en faunawet is in de stedelijke omgeving zeer belangrijk, maar een vast aanspreekpunt ontbreekt. We krijgen steeds wisselende contacten, wat de doelmatigheid niet ten goede komt. Er zijn korte en directe lijnen nodig. Tevens dient er ook een spoedmeldpunt voor de FFwet te komen, dat ontbreekt. Dit zodat er bij op heterdaad betrappen direct ingegrepen kan worden, en de overtreding meteen gestopt wordt of direct daarna in een lik-op-stuk beleid wordt aangepakt. En er is duidelijkheid nodig wie men nu moet eigenlijk moet bereiken of aanspreken, want het is telkens opnieuw een vruchteloze zoektocht.
Wij lopen tegen een aantal gevallen aan van doelbewust calculerend en herhaaldelijk overtreden van wettelijke voorschriften. Het hele dierenwelzijn staat of valt met uiteindelijke handhaving. Alle inspanningen in het veld zijn tevergeefs als bij een overtreding niet wordt gehandhaafd. Van normbevestiging door bewustmaking en ontmoediging is geen sprake. Het economisch voordeel van de overtreder is daardoor duidelijk groter bij overtreding van de FFwet dan bij naleving dezes.
Dierenmishandeling en dierenverwaarlozing kunnen worden gemeld bij de politie. Maar als er bij vrij levende dieren, huismussen in dit geval, een beschermde diersoort nota bene, onrechtmatige habitatvernietiging wordt gemeld, een milieudelict, wordt er geen gevolg aan gegeven, omdat de nodige kennis van de FFwet bij het politiecorps ontbreekt. De ernst en de aard van de overtreding wordt niet begrepen. Wij vinden geen enkel gehoor bij de politie, en ook niet bij de Dierenpolitie. Dat, terwijl er een proces-verbaal nodig is voor handhaving door het OM. Overtredingen gebeuren nu dus vaak straffeloos, terwijl er aan beschermde diersoorten en hun leefgebieden geen onnodige schade mag worden toegebracht.
In het programakkoord van 2010 is vastgelegd dat er binnen het dierenwelzijnsbeleid een aantal gemeentelijke handhavers voor de handhaving van dierenwelzijn zou worden opgeleid (BOA’s). Dit is niet uitgevoerd. In 2014 was er wederom een akkoord, maar in de praktijk is er nog niets bereikt. Wij zouden aanbevelen dat als de BOA’s er zijn, ze duidelijk zichtbaar en kenbaar zijn, ze aanspreekbaar zijn en dat er directe lijnen zijn met dierbeschermingsorganisaties, dierenambulance, dierenbescherming, (dieren)politie en relevante stichtingen, zodat bij overtredingen van de FFwet er ook daadwerkelijk wordt opgetreden. Als aanvulling op uw beleid willen wij aanbevelen dat de SDMT een signalerende rol kan en wil vervullen voor de BOA’s. Burgers blijken ons eenvoudig te kunnen vinden, en benaderen ons regelmatig voor vragen en advies omtrent de FFwet, en om directe hulp bij overtreding dezes.
SDMT wil graag de leemte opvullen die wij gevonden hebben. Wij zijn een netwerk van vrijwilligers, en wij kunnen de ogen en oren in het veld zijn. Wij willen vanuit dit oogpunt tot een nadere samenwerking met de NVWA, (dieren)politie, gemeente Amsterdam, BOA’s en RvO komen als externe partners, tussen welke dan ook direct contact en adequaat optreden zal zijn. Er is veel expertise in het veld en in SDMT, dat onzes inziens ook toereikend is om in Amsterdam ecologische werkprotocollen voor de huismussen te kunnen uitschrijven.
Het ministerie heeft de controle en handhaving van de Flora- en faunawet gedelegeerd aan de NVWA van het ministerie van Economische Zaken. In de praktijk blijkt dit schromelijk tekort te schieten. Wij zouden graag het bestaande kader aan bestuursrechtelijke handhavingsmogelijkheden voor de FFwet uitgebreider willen zien, daar er anders geen verandering mogelijk is. Wij hopen vanuit deze punten, onze kennis en onze jarenlange, dagelijkse ervaring als SDMT in het veld, de handhavers in hun taken te kunnen ondersteunen en hopen dat er tijd, middelen (en eventuele opleiding) voor beschikbaar wordt gesteld. Wij vinden het tevens merkwaardig dat het welzijn van huismussen door een controleur van ‘Voedsel en Waren’ wordt gecontroleerd. Huismussen zijn geen van beide. Misschien het mogelijk controleurs op te leiden die zich uitsluitend met de FFwet (of de Wet Natuurbescherming als die geïmplementeerd wordt) bezig houden, daarin gespecialiseerd zijn, op kunnen treden en dat dan ook daadwerkelijk doen.
Financiering
De aanscherping van wetgeving over bescherming en zorg voor vrij levende dieren (FFwet) vraagt om één beleid voor de centrale stad en de stadsdelen. Wij constateren dat er financiering beschikbaar is gesteld voor opvang van hulpbehoevende, zieke of gewonde vrij levende dieren, en voor incidentele nood van vrij levende dieren, maar dat er geen financiering is voor structurele opvang/bescherming van vrij levende dieren, we bedoelen uiteraard de huismus, die zelfs wettelijk beschermd is. Dit zijn twee totaal verschillende taken, waarbij de structurele opvang incidentele opvang voorkomt. Er is dus een hiaat in de financiering van opvang van vrij levende dieren. Als enerzijds een huismus in de winter van de honger van het dak valt, wordt zijn opvang bekostigd vanuit gemeente Amsterdam. Terwijl anderzijds de huismus voor wie de hele winter gezorgd wordt, en waarvoor gezorgd wordt dat deze niet op de kostbare opvangzorg aangewezen raakt, níet op financiële steun vanuit de gemeente kan rekenen. Dit is niet de meest optimale inzet van middelen.
De kaart van Gemeente Amsterdam; http://maps.amsterdam.nl/vogels/?LANG=nl is verouderd en werkt op deze manier niet optimaal. Mijn naam is o.a. verkeerd; ik heet Jennifer Hagens, niet Jennifer Oden, de aantallen van 2014 staan er niet, de officiële telling die in opdracht van m. Auke Brouwer en DRO door twee stagiaires is gemaakt staat er niet bij, namelijk tussen de 155-165 mussen in 2014. Het schetst nu een verkeerd beeld van de stichting. Wij raden aan om deze kaart actueel te maken en houden.
Wij hopen u hiermee voldoende ingelicht en geïnformeerd te hebben. Bij vragen over de inhoud van deze brief zijn we natuurlijk altijd bereid deze uit te leggen. We hopen u hiermee van dienst te zijn geweest.
Hoogachtend, Jennifer Hagens, Oprichter/voorzitter Stichting De Mussen Toevlucht
Activiteiten
25 April 2015 Natuur en Milieumarkt Olympiaplein
Op zaterdag 25 april was er een Natuur en Milieumarkt met ecologische organisaties en biologische planten en zaden. Groene buurtinitiatieven en duurzame initiatieven. Daar past Stichting De Mussen Toevlucht naadloos in, dus wij hadden ook een kraampje. We hebben informatie gegeven over de huismussenproblematiek en direct ecologische oplossingen aangeboden. Het was een groot succes!
12 Oktober 2015 De zelfgemaakte huismus-kolonie-nestkasten ophangen
Kunnen jullie ons vorige blogje uit 2014 nog herinneren over het zelf huismussenkolonie-nestkasten maken met vrijwilligers van ons en de Partij voor de Dieren?
We hadden nog een 17 stuks nestkasten liggen en die hebben we inmiddels op verschillende plekken in Amsterdam opgehangen, steeds een paar bij elkaar in de hoop een kolonietje te lokken;
22 December 2015 Vredesdienst voor Dieren
Straks is het weer Kerst, voor velen het feest van de vrede. Helaas is de vrede wereldwijd ver te zoeken, de vrede tussen mensen onderling en niet minder de vrede tussen mens en dier. Wat dat laatste betreft: Huisdieren als honden en katten hebben vaak een goed en vredig leven. In tegenstelling tot die miljoenen ver van ons weggestopte naamloze dieren, die de pech hebben dat wij ze niet persoonlijk kennen. Hun leven is een en al lijden.
Juist met Kerst wordt er weer uitbundig vlees gegeten. Vlees van dieren die niets van de vrede hebben geproefd. Dit laten we niet zomaar passeren. Daarom de Vredesdienst voor dieren, dinsdag 22 december a.s. om 19.30 uur in de Vredeskerk te Amsterdam (Pijnackerstraat 11). Een dienst die een appel wil zijn om het feest van de vrede vleesloos te vieren. Ook om ons te bezinnen op onze omgang met dieren.
Wreedheden tegen mens en dier staan niet los van elkaar en elke vorm is even verwerpelijk. De Russische schrijver Tolstoj schreef al: ‘Zolang er slachthuizen zijn, zullen er ook slagvelden zijn.’ Met de Vredesdienst voor dieren zetten we een eerste stap naar een wereldwijde vrede. Het is strijdig met de essentie van Kerst wanneer we dieren, levende wezens met bewustzijn en gevoel, deel laten uitmaken van ons kerstdiner. Vrede alleen voor mensen ís geen vrede. Vandaag is het ook heel goed mogelijk zonder gebruik van dieren heerlijk en feestelijk te eten. Zie bijvoorbeeld de aantrekkelijke veganistische recepten op de speciale kerstwebsite van EDEV: http://kerst.edev.nl/
De Vredesdienst voor dieren, die geen godsdienstig maar een spiritueel-humanitair karakter heeft, biedt evenals vorig jaar ook nu weer een afwisselend programma van boeiende sprekers, poëzie en muziek en ook komen enkele kinderen aan het woord. Na afloop is er de mogelijkheid in de kerk na te praten onder het genot van een diervriendelijk hapje en drankje. Graag tot ziens 22 december a.s. in de Vredeskerk!
Vredesdienst voor dieren mede mogelijk gemaakt door: Ds Hans Bouma, Comité Dierennoodhulp, Een DIER Een VRIEND ~ EDEV In samenwerking met: Vissenbescherming, St. Rechten voor al wat leeft, Varkens in nood, Stop Dierenleed Nederland, St. Dierennood, Sea First Foundation, St. De Mussen Toevlucht, St. Dierbewustleven, Plenty Food Nederland, Akka’s Ganzenparadijs, Ongehoord, Dier en Recht, St. KonijnenBelangen, Red een Legkip, Nederlandse Vereniging voor Veganisme, De Faunabescherming
Vrijwel alle landen in de wereld hebben een nationale vogel. Alleen Nederland nog niet. Vroege Vogels en Vogelbescherming Nederland trappen daarom zondag af met de verkiezing van de Nationale Vogel. Wij van Stichting De Mussen Toevlucht willen natuurlijk graag dat de mus wint!! Nationale belangstelling zou goed zijn voor de mussenproblematiek. Stem daarom allemaal op de mus!!
Stichting De Mussen Toevlucht besteedt het overgrote deel van het geld aan directe hulp aan de mussen en voert een zorgvuldig en overwogen financieel beleid vanuit het bewustzijn dat de dieren direct geholpen moeten worden, wanneer dit nodig is. De financiële situatie van Stichting De Mussen Toevlucht is volledig openbaar. Uitgebreid financieel overzicht is te vinden in ons financiële overzicht van 2015; https://www.stichtingdemussentoevlucht.nl/financien/
Externe contacten
Het Ministerie van Economische Zaken; Rijksdienst voor Ondernemend Nederland; Team Handhaving Natuur, Dier & Handhavingsregie, Handhaving Flora- en faunawet, Beleidsadviseur Duurzaamheid, Groen en Dieren, Gemeente Amsterdam, Stadsdeel Centrum, Dienst Ruimtelijke Ordening, Partij voor de Dieren, SP, GroenLinks, Werkgroep Partij voor de Dieren, PINK (jeugdwerkgroep PvdD), Vogelbescherming Nederland, Vogelwerkgroep Amsterdam, Stadsecoloog Gert de Jong, Stop Dierenleed Nederland, ADC, Dierenbescherming, Gierzwaluwwerkgroep, Greenpeace, Compassion in World Farming, Sea Shepherd (met name Erwin Vermeulen), Sophia Vereniging, NESSES, PETA, Rik Bakker, Pet’s Place, Just Giving, Piep! Vandaag, Stichting Amsterdamse zwerfkatten, Dierenambulance, Voer de Natuur, Vivara Natuurbeschermingsproducten, Stichting Lemstra, Stichting ZABAWAS, The Animal Rescue Site, Vier Voeters Nederland, Vegan Streaker, Vegetarïersbond, Wakker Dier, Welkoop, Online Vrijwilligerswerk, Bert’s Dierenbenodigdheden, WSPA, Tuincentrum Osdorp, Houthandel Steenman, Michel de Letter, Orange Copy House.
Conclusie
Het jaar 2015 was een succesvol en druk jaar voor Stichting De Mussen Toevlucht. We hebben veel activiteiten ondernomen, erg veel interessante en leuke mensen ontmoet en goede samenwerkingen gehad. We zien vol goede hoop uit naar meer productieve samenwerkingen, zodat er dan nog meer bereikt kan worden.
Nummer Kamer van Koophandel: 58157166
RSIN-nummer; 852901082
Bankrekeningnummer: NL53TRIO0197664326 te Amsterdam
